IJsselland ZH
Omdat psychosociale zorg tijdens en na de behandeling in het ziekenhuis essentieel is voor kwaliteit van leven, werkt Ondersteuningscentrum De IJssel samen met het IJsselland Ziekenhuis.
Deze vorm van samenwerken tussen de informele zorg en de formele zorg wordt landelijk uitgerold omdat ziekenhuizen in de eerste plaats gericht zijn op medische zorg en minder op psychosociale zorg (door tijdgebrek). Ondersteuningscentrum De IJssel biedt juist deze informele, psychosociale zorg.
Manager Saskia Kok en het team van vrijwilligers Oncologische Ondersteuning PsychoSociale Zorg (OOPZ) zullen aanvullend aan de professionele zorgverleners aanwezig zijn op de oncologische dagbehandeling en de verpleegafdeling Oncologie.
Zij geven nadrukkelijk geen medische of verpleegkundige informatie. De vrijwilligers bieden juist tijd en ondersteuning bij niet-medische zaken, zoals het schenken van koffie/thee, het bieden van een luisterend oor en/of afleiding.
Ook informeren zij over activiteiten en lezingen in Ondersteuningscentrum De IJssel.
De vrijwilligers zijn geschoold door brancheorganisatie IPSO en blijven regelmatig scholingen volgen. Zij doen hun werk behoeftegericht en aanvullend aan de aanwezige professionals, zodat we met elkaar de beste zorg voor de patiënt en de naasten kunnen aanbieden.
Voor meer informatie mail naar Saskiakok@inloophuisdeijssel.nl
—————————————————————————————————————————————————-
Ans van Roermund is gastvrouw Oncologische Ondersteuning Psychosociale Zorg in het IJsselland Ziekenhuis.
Zij schreef een mooie column over haar werk.
Bakkie troost
De ochtend nadert z’n end op de oncologische dagbehandeling. Her en der zitten wat mensen te knikkebollen, de stofjes in hun infuus maken hen wat slaperig. Het boek waarin men leest zakt, net als de oogleden, langzaam een stukje naar beneden. De ogen openhouden, valt steeds zwaarder. Een enkeling schrikt af en toe op van een piepend infuus alarm, om vervolgens weer wat weg te doezelen. Is het de spanning die wat afneemt nu het infuus eenmaal loopt, of wellicht een gevoel van acceptatie dat de zware behandeling z’n werk gaat doen? Of de tol van een slapeloze nacht voorafgaand aan vandaag, want het is en blijft een spannend gebeuren of je nu voor een eerste kuur komt of de zoveelste.
Maar dan……in de verte klinkt gerammel en de geur van soep kringelt langzaam de afdeling op: De soepkar is in aantocht! De ogen gaan weer open en de meeste mensen snuiven de geur al genietend op. Echt heel misselijk is nog maar een enkeling, de toegediende medicijnen om de misselijkheid tegen te gaan helpen meestal wel. De voedingsassistente komt met haar kar de afdeling op en schept voor wie het wil een heerlijke kom soep in Het wordt dankbaar ontvangen, even een momentje met wat anders en een kom soep gaat er altijd wel in! Of zoals mijn oma altijd zei: Daar bekom je op! En dat zie je voor je ogen gebeuren, men knapt er echt even van op. De soep verwarmt letterlijk en figuurlijk. Bij een ‘bakkie troost’ denken we altijd aan koffie, maar deze kom soep biedt minstens zoveel troost!’
